De risicoklassen van hout: een uitleg

Risicoklassen geven aan hoe groot de kans is dat hout aangetast wordt door schimmels, insecten of andere biologische factoren. Deze klassen zijn nauw verbonden met de gebruiksklasse die aangeeft waar het hout wordt toegepast en met de duurzaamheidsklasse die aangeeft hoe goed het hout bestand is tegen schimmels, insecten en weersinvloeden.

Waarom zijn risicoklassen belangrijk?

Door de juiste risicoklasse te bepalen, kan je de meest geschikte houtsoort kiezen. Dit zorgt ervoor dat het hout langer meegaat en minder onderhoud nodig heeft. Voor een hoge risicoklasse (bijvoorbeeld een buitengevel blootgesteld aan regen en zon) heb je een houtsoort nodig met een hoge natuurlijke duurzaamheid of een houtsoort die thermisch gemodificeerd is.

De risicoklasse wordt bepaald aan de hand van factoren, zoals:

• Vochtigheid: Hoe hoger de luchtvochtigheid, hoe groter het risico op aantasting.
• Temperatuur: Schimmels en insecten gedijen het beste bij bepaalde temperaturen.
• Ventilatie: Goede ventilatie kan het risico op aantasting verminderen.

Over het algemeen worden de volgende risicoklassen onderscheiden:

• Risicoklasse 1: Geen risico op biologische aantasting; hout wordt binnenshuis gebruikt en blijft volledig droog.
• Risicoklasse 2: Beperkt risico; hout kan incidenteel vochtig worden, maar droogt meestal snel (zoals in onverwarmde ruimtes).
• Risicoklasse 3: Gemiddeld risico; hout wordt regelmatig nat door weersinvloeden (zoals buitengebruik, boven de grond).
• Risicoklasse 4: Hoog risico; hout in contact met de grond of continu blootgesteld aan vocht (zoals in tuin- of waterbouwtoepassingen).
• Risicoklasse 5: Zeer hoog risico; hout in contact met zout water, met een constant hoog vochtgehalte (zoals in kustconstructies).

Hoe hangt de risicoklasse samen met de gebruiksklasse?

De gebruiksklasse geeft aan waar het hout wordt toegepast, en de risicoklasse geeft aan hoe groot het risico op aantasting is in die omgeving. Bijvoorbeeld:

• Gebruiksklasse 1: Beschutte toepassing van hout (binnendeuren). Lage risicoklasse.
• Gebruiksklasse 4: Hout in grondcontact (palen). Zeer hoge risicoklasse.

De gebruiksklasse bepaalt risicoklasse: afhankelijk van de omgeving (gebruiksklasse) is er een bepaald risico op aantasting (risicoklasse).

Hoe hangt de risicoklasse samen met de duurzaamheidsklasse?

De duurzaamheidsklasse van hout duidt op de verwachte levensduur van het hout wanneer het direct in contact komt met de grond en blootgesteld wordt aan vocht en organismen. Om een lange levensduur van hout te garanderen, moet het hout in een bepaalde risicoklasse minimaal een bepaalde duurzaamheidsklasse hebben. Bijvoorbeeld:

• Voor risicoklasse 4 (buiten in contact met de grond) moet het hout minimaal een duurzaamheidsklasse 1 of 2 hebben om lang mee te gaan.
• Voor risicoklasse 1 (binnen, droog) kan hout met een lagere duurzaamheidsklasse voldoende zijn.

Kortom, hoe hoger de risicoklasse, hoe hoger de duurzaamheidsklasse van het hout moet zijn om bestand te zijn tegen die omstandigheden. Echter, bij toepassingen waar geen direct grondcontact is, zoals gevelbekleding, is de duurzaamheidsklasse minder relevant en biedt de risicoklasse een beter beeld van de verwachte levensduur en kwaliteit van het hout.

Hoe kiest men de juiste houtsoort?

• Natuurlijke duurzaamheid: sommige houtsoorten zijn van nature beter bestand tegen aantasting dan andere
• Behandeling: hout kan behandeld worden om de duurzaamheid te verhogen, bijvoorbeeld door thermische modificatie
• Gebruiksklasse en risicoklasse: combineer de juiste houtsoort met de juiste gebruiksklasse en risicoklasse

Wellicht ook interessant om te lezen:

• Hoe duurzaam is houten gevelbekleding?
• Gebruikersklasse, Risicoklasse en duurzaamheidsklasse
• Wat is de beste houtsoort voor houten gevelbekleding?
• Meer informatie over de brandklasse van hout
• Meer informatie over thermisch gemodificeerd hout